بانوی صحنه‌های اهواز ؛ از کلاسیک تا نوآوری
طیبه فایضی/ نام: ندا عزیزیه زادروز:۲۰ فروردین ۱۳۶۲ فوق دیپلم ارتباط تصویری از دانشگاه چمران اهواز شاخه شوشتر لیسانس موزه‌داری از مرکز آموزش عالی میراث فرهنگ فوق لیسانس پژوهش هنر از دانشگاه چمران اهواز شاخه شوشتر ندا عزیزیه را می‌توان یکی از چهره‌های پیگیر و خلاق تئاتر معاصر اهواز دانست. مسیر هنری او، روایتی است […]
طیبه فایضی/
نام: ندا عزیزیه
زادروز:۲۰ فروردین ۱۳۶۲
فوق دیپلم ارتباط تصویری از دانشگاه چمران اهواز شاخه شوشتر
لیسانس موزه‌داری از مرکز آموزش عالی میراث فرهنگ
فوق لیسانس پژوهش هنر از دانشگاه چمران اهواز شاخه شوشتر
ندا عزیزیه را می‌توان یکی از چهره‌های پیگیر و خلاق تئاتر معاصر اهواز دانست. مسیر هنری او، روایتی است از یک جست‌وجوی پیوسته؛ از اجرای آثار بزرگ جهان تا خلق دنیاهای نو در قالب نمایشنامه‌نویسی.
فصل اول: آغاز با استادان ایتالیایی و اسپانیایی
سفر حرفه‌ای ندا روی صحنه تالار مهتاب اهواز و با اثری جسورانه آغاز شد: “صورت حساب پرداخت نمیشه” (۱۳۹۳) اثر داریو فو، طنزپرداز برنده نوبل. انتخاب چنین اثری برای یک کارگردان تازه‌کار، نشان از نگاه دقیق و جسارت او داشت. او یک سال بعد، در همان تالار، فضایی کاملاً متفاوت را با اجرای “پیکنیک در میدان جنگ” (۱۳۹۴) اثر فرناندو آرابال تجربه کرد؛ اثری که در ژانر تئاتر ابسورد جای می‌گیرد. این دو انتخاب اول، ریشه‌های عمیق علاقه او به تئاتر اروپا و نمایش‌های دارای بیانیه‌های اجتماعی قوی را نشان می‌داد.
فصل دوم: بلوغ و تسلط بر صحنه
پس از چند سال تجربه، ندا عزیزیه در سال ۱۳۹۷ با یک سال پربار، ابعاد جدیدی از توانایی‌های خود را به نمایش گذاشت. او در این سال همزمان دو پروژه بسیار متفاوت را مدیریت کرد:
“کسب و کار عجیب خانواده تواچ” (مغازه خودکشی)» در تالار شهر اهواز، که برای آن نه تنها کارگردانی، که بازی‌نویسی اثر ژان تولی را نیز بر عهده گرفت و نقش‌آفرینی مستقیم در خلق متن را تجربه کرد.
روی صحنه‌خوانی “خدای کشتار” اثر پرفروش یاسمینا رضا در تالار مهتاب، که بر دقت او بر دیالوگ‌نویسی و کشمکش‌های دراماتیک تأکید داشت.
در ادامه همین سال، او با “اسب های پشت پنجره” اثر ماتئی ویسنی یک، پا را از تالارهای رسمی فراتر گذاشت و تئاتر را به فضای عمومی‌تر کتابخانه ها برد و ارتباط مستقیم‌تری با مخاطبانش ایجاد کرد.
فصل سوم: تولد یک نویسنده: از افسانه تا اسطوره
از سال ۱۴۰۰ به بعد، ندا عزیزیه به وضوح به سمت خلق آثار اصیل حرکت کرد. او دیگر تنها کارگردان یا مترجم افکار دیگران نبود، بلکه صدای خودش را پیدا کرده بود:
“افسانه پرکو” (۱۴۰۰) اولین نمایشنامه‌ای بود که به طور کامل از ذهن و قلم او روی صحنه تالار مهتاب رفت.
“شاماران” (۱۴۰۱) حاصل همفکری او با متین مهناپور بود و در تالار آفتاب اهواز اجرا شد. این اثر نشان داد که او برای غنی‌تر کردن جهان نمایشی‌اش، از همکاری با دیگر نویسندگان نیز استقبال می‌کند.
اوج و تاج‌گذاری: بازخوانی یک اسطوره کهن
در تازه‌ترین اثر خود در سال ۱۴۰۴، ندا عزیزیه بار دیگر به سراغ یکی از ستون‌های ادبیات نمایشی جهان رفته است: “آنتیگون” سوفوکل. اما این بار نه با اجرای مستقیم، بلکه با اقتباسی شخصی از این اثر جاودان. اجرای این اثر در خانه هنرمندان اهواز، نقطه عطفی در کارنامه اوست؛ گویی که او پس از یک دهه تجربه در کارگردانی و نویسندگی، اکنون آماده است تا با اسطوره‌ها گفت‌وگو کند و روایت خود را از آنها ارائه دهد.
در یک نگاه:
کارنامه ندا عزیزیه،روایت یک هنرمند خودساخته و جست‌وجوگر است. مسیری که از اجرای آثار بزرگان جهان آغاز شد، با کاوش در تئاتر خوانی و بازی‌نویسی ادامه یافت و به خلق آثار اصیل و حتی اقتباس از متون کلاسیک رسید. او با پشتکار قابل تحسین خود، بخشی از نفس‌های تئاتر زنده و پویای شهر اهواز است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید